Hoe heeft de COVID-19-pandemie de wereldwijde gezondheid beïnvloed?

Invoering

De opkomst van de coronavirusziekte 2019 (COVID-19), dat wordt veroorzaakt door infectie van het eerder onbekende ernstige acute ademhalingssyndroom coronavirus 2 (SARS-COV-2), heeft de economieën verwoest en heeft ongekende uitdagingen veroorzaakt voor gezondheidszorg en voedselsystemen over de hele wereld. Wereldwijd hebben miljarden mensen de opdracht gekregen om thuis te blijven als gevolg van lockdowns, terwijl bijna drie miljoen mensen zijn overleden (vanaf eind maart 2021).

De Global Health Security (GHS) Index

Aan het einde van de ebola -uitbraak die plaatsvond in 2014, werd de GHS -index ontwikkeld om het vermogen van in totaal 195 landen te bepalen om een toekomstige uitbraak van infectieziekten aan te kunnen. Om deze voorspelling te doen, beschouwt de GHS -index de biologische risico's van elk land, waaronder een analyse van de huidige geopolitiek, het gezondheidssysteem en de capaciteit van het land om de uitbraken van infectieziekten te beheersen.

Om de GHS -index van een bepaald land te evalueren, worden ze beoordeeld over preventie, detectie en rapportage, snelle respons, gezondheidssysteem, naleving van internationale normen en risicoomgeving.

Sinds het uitbreken van COVID-19 hebben volksgezondheidsfunctionarissen onderzocht of de GHS-index kan worden gebruikt om de prestaties van landen tijdens de huidige pandemie te beoordelen. In een onderzoek dat dit precies wil doen, bleek de GHS-index een positieve correlatie te hebben met COVID-19-geassocieerde morbiditeit en sterftecijfers in 178 verschillende landen.

Ondanks deze observatie ontdekten deze onderzoekers eigenlijk dat deze positieve associatie een beperkte waarde had bij het bepalen van het vermogen van een land om met een wereldwijde pandemie om te gaan.

Het effect van COVID-19 op andere gezondheidsproblemen

De COVID-19-pandemie heeft gezondheidszorgsystemen over de hele wereld overweldigd, met een knock-on effect op de diagnose en behandeling van andere ziekten.

Sociale distanties en lockdowns hebben een verminderde diagnosecijfers van infectieziekten zoals seizoensgebonden influenza verminderd, zoals zou worden verwacht met verminderd sociaal contact.

Individuen hebben echter vermeden hulp te zoeken voor andere gezondheidsproblemen vanwege lockdowns en vermijding van medische omgevingen, wat leidt tot verminderde diagnose en behandeling, ondanks het feit dat het probleem er nog is. Ondertussen moest de behandeling van ziekten en aandoeningen zoals kanker in veel gevallen worden uitgesteld, zelfs in de gediagnosticeerde gevallen, zoals kanker vanwege de onmiddellijke dreiging van COVID-19-consumerende gezondheidssystemen en hun middelen.

Wetenschappelijk onderzoek over de hele wereld heeft zich ook gericht op COVID-19, waardoor het onderzoek en doorbraken op andere ziekten mogelijk uitstelt.

Bovendien werden andere infectieziekten zoals malaria, HIV en tuberculose aan de zijlijn gezet, ondanks nog steeds zeer echte problemen, vooral in meer kwetsbare populaties. Een beoordeling door de Bill & Melinda Gates -stichtingen in september 2020 beoordeelde gegevens over vaccindekking uit het eerste deel van de pandemie en kwam tot een conclusie dat de dekking van de vaccin in gezondheidssystemen ongeveer 25 jaar in 25 weken was teruggeduwd.

Vóór de pandemie had ongeveer de helft van de wereldbevolking geen toegang tot essentiële gezondheidszorg en dit aantal is verhoogd door de pandemie. Gezondheidszorgsystemen over de hele wereld moeten toegankelijker worden en moeten worden voorbereid op toekomstige pandemische evenementen op een manier die de impact op het beheer van andere ziekten zal verminderen.

Wereldwijde impact op de geestelijke gezondheid

De meest voorkomende kenmerken geassocieerd met de nieuwe infectieuze COVID-19 omvatten ademhalingssymptomen, waaronder hoest, koorts, ademhalingsproblemen en, in bepaalde gevallen, atypische longontsteking. Buiten het ademhalingssysteem lijkt SARS-COV-2 ook de cardiovasculaire, gastro-intestinale en urinewegen te beïnvloeden.

Psychologische effecten van Covid-19

Naast deze symptomen zijn verschillende neurologische manifestaties waargenomen na infectie door SARS-COV-2. Enkele voorbeelden van deze manifestaties zijn hyposmie, dysgeusia, encefalitis, meningitis en acute cerebrovasculaire aandoeningen. Er is gesuggereerd dat deze neurologische effecten te wijten zijn aan directe infectie van de hersenen, een virus-geïnduceerde hyperinflammatoire respons, hypercoagulatie en post-infectieuze immuun-gemedieerde processen. Als gevolg hiervan kunnen deze neurologische effecten leiden tot een breed scala aan psychologische problemen, variërend van depressie, angst, vermoeidheid en posttraumatische stressstoornis (PTSS).

Gezondheidswerkers

Naast een directe impact op COVID-19-patiënten, is de geestelijke gezondheid van zowel zorgverleners als niet-geïnfecteerde leden van de algemene bevolking ook dramatisch veranderd tijdens de pandemie.

Zorgverleners lopen bijvoorbeeld een hoog risico op infectie op het virus, evenals COVID-19 gerelateerde traumatische gebeurtenissen. Bovendien zijn aangetoond dat gezondheidswerkers die in quarantaine moeten gaan, een groter risico lopen op vermijdingsgedrag en ernstiger symptomen van PTSS in vergelijking met het grote publiek.  

 Door Benedette Cuffari, M.Sc.